De aanslagen in Brussel afgelopen week lieten ons en de
kinderen niet koud.
Gevoelens van verdriet, angst en woede kwamen aan bod. Een
antwoord op de vraag waarom, kunnen we onze leerlingen niet geven.
We kunnen
hen wel steunen, een luisterend oor bieden en onze gevoelens verwerken in
allerlei creatieve ontwerpen.
Op woensdag 23 maart, de dag na de aanslagen ging de
volledige school, kleuters en lagere schoolkinderen aan de slag met allerlei
knutselwerkjes. Het thema ‘vrede’ stond centraal. Vredesduiven werden versierd
met vingerverf of met vrolijke gezichtjes. Knuffelende dieren gaven ons steun
in deze moeilijke tijden. Ook het ‘peace-teken’ kon niet ontbreken.
Op donderdag 23 maart hielden we dan een beklijvende minuut
stilte. Iedereen ging in een kring staan en gaf elkaar de hand. Terwijl er een
pakkende tekst werd voorgelezen over ‘dromen’ dachten alle leerlingen aan
elkaar en aan iedereen die hen lief is.
Op de tonen van ‘Gelukkig’ van Stef Bos plaatsten de
leerlingen van de lagere school een kaarsje in het midden van de kring. Een
kippenvelmoment dat niemand ongeroerd liet.
Deze nacht had ik een droom
Ik droomde over jullie allemaal
Iedereen liep vrolijk rond en had geen pijn
En wie toch pijn had, werd gesteund en gedragen door anderen.
Deze nacht had ik een droom
waarin iedereen bevriend was met iedereen
Blank, zwart, christen, moslim, jongen, meisje, oost, west
Niemand werd uitgelachen of uitgeloten.
Deze nacht had ik een droom
Waarin we allemaal verdraagzaam waren
Waarin we rustig door de gangen liepen
Waarin we respect hebben voor elkaars persoon en materiaal.
Er werd niet geduwd,
er werd niet geschreeuwd en gescholden
er werd niet meer getrokken
er werd niet meer vernield.
Deze nacht had ik een droom
Waarin we allen echte vrienden waren.
Waarin verdriet, noch angst bestond
Iedereen was er gelijk en keek naar elkaar op.
Deze nacht had ik een droom
Een droom zonder jaloezie
zonder haat, zonder pijn
Met respect en liefde voor elke mens...
Ook voor jou !